Spike to historia stworzona w celu zbadania nieznanych aspektów projektu, takich jak potencjalne rozwiązania techniczne, obszary wysokiego ryzyka lub konkretne wymagania. Spikes pomagają zespołowi zbadać te niepewności, co umożliwia lepsze zarządzanie historią i redukcję ryzyka.
Spike architektoniczny – Skupia się na badaniu nowych technologii, narzędzi lub metod. Takie spike’i są powszechne, gdy zespół musi zrozumieć nową technologię lub wymagania branżowe.
Spike oparty na ryzyku – Ma na celu zmniejszenie lub złagodzenie ryzyk związanych z konkretną historią lub obszarem projektu, co pomaga w doprecyzowaniu lub podziale historii na mniejsze, bardziej zarządzalne zadania.
Redukcja ryzyka: Badanie nieznanych aspektów zmniejsza prawdopodobieństwo napotkania problemów podczas rozwoju.
Poprawa szacunków: Dzięki lepszemu zrozumieniu, zespół może dokonywać dokładniejszych oszacowań czasu i zasobów dla historii.
Udoskonalenie historii: Spike’i często prowadzą do redefiniowania lub podziału historii, co pomaga zminimalizować wstępne prace i zmniejsza prawdopodobieństwo przeróbek.
Timeboxing jest ważny podczas pracy ze spike’ami, aby uniknąć spędzania nadmiernej ilości czasu na badania. To ograniczenie czasowe zapewnia, że zespół może kontynuować prace bez opóźnień.
Spike’i są cennym narzędziem dla zespołów Agile, umożliwiającym zarządzanie niepewnościami, doprecyzowanie wymagań oraz optymalizację przebiegu projektu.